Bij de ingang werd ik gastvrij ontvangen door de dames in het hokje bij de cornervlag. Hier koop je je kaartje en programmaboekje.
De kassa bij de ene cornervlag
Bij de andere cornervlag is de koffiecorner. Waar je een heerlijk bakje koffie kunt halen.
Koffiehuisje bij de andere cornervlag
En wat je wel vaker ziet bij Friesche clubs, ook hier een tribune die er wezen mag ! Samen neergezet met behulp van plaatselijke ondernemers.
Wat nog meer opvalt aan het sfeervolle hoofdveld ? Roestige hekken waar, af en toe scheef, de reclameborden aanhangen. En achter het ene doel doen bomen dienst als ballenvanger.
Met een waterig zonnetje in de lucht al met al prima omstandigheden voor een leuke pot voetbal.
De neutrale toeschouwer, als die er was, kwam volledig aan z’n trekken. Optisch was VEV’67 in de 1e helft de betere ploeg misschien, maar de counters van sc Veenwouden waren levensgevaarlijk. Vanuit de omschakeling konden ze binnen 2 of 3 passes voor Pim Wellinghof opduiken. Dat resulteerde in de 4e en 10e minuut met een knal tegen de lat. In de 23e minuut werd VEV’67 op een 1 – 0 achterstand gezet door een goeie aanval van sc Veenwouden.
De 1 - 0 in beeld
Stelde VEV’67 er dan niets tegen over ? Jazeker wel alleen misten de pogingen van Arjan de Vries en Ger Ausma de precisie en de kracht om de lange doelman van sc Veenwouden te verschalken.
Wilbert in duel
Na de rust kwam VEV’67 sterk uit de kleedkamer. De bedoelingen waren duidelijk, zo snel mogelijk de gelijkmaker scoren. En dat lukte bijna al vanaf de aftrap. Een voorzet van Jeffrey Visser belande op de lat ! Wat als… VEV’67 bleef de tegenstander onder druk zetten, maar in de 67e lukte het sc Veenwouden om onder die druk uit te komen en de 2 – 0 te maken. Maar het sierde VEV’67 om niet bij de pakken neer te zitten maar toch op jacht te gaan naar de aansluitingstreffer. En die leek er te komen. De als altijd hard werkende spits Arjan de Vries kreeg een opgelegde kans om de 2 – 1 binnen te koppen. Maar tot zijn eigen verbazing ging z’n kopbal over…Na meer dan een jaar blessureleed mocht Menco Oedzes z’n eerste opwachting maken in VEV’67 1 ! Sinds z’n overgang van Boerakker, kampend met een ernstige knieblessure. Met het inbrengen van Menco gebeurde er wel iets. Met z’n techniek in de kleine ruimte stuurde hij menig speler van sc Veenwouden het bos in.
Menco begint aan één van z'n dribbels
Hij beloonde z’n entree en het keiharde werken aan z’n herstel het afgelopen jaar met een fantastisch doelpunt ! Je merkte dat z’n teamgenoten blij waren met de aansluitingstreffer, maar misschien nog wel blijer voor z’n debuutgoal na zoveel blessureleed.
Grote blijdschap bij iedereen !
Vlak voor tijd leek Robin Elderman de gelijkmaker binnen te koppen, maar de doelman van sc Veenwouden dacht daar anders over. en zo eindigde de wedstrijd in een 2 – 1 nederlaag. Weer geen overwinning in Veenwouden…
Het positieve van deze wedstrijd is dat Menco Oedzes z’n eerste minuten maakte. Als hij wedstrijdfit gaat worden, hebben we daar straks een hoop plezier aan ! En het invallen van Vigan Hoxhaj, JO19-1 speler. Met veel lef voetbalde hij moeiteloos mee en liet hij zien een speler voor de toekomst te zijn.
Vigan in duel
De overwinning werd met luid gejuich ontvangen in Veenwouden. Ze gaan door dit resultaat over VEV’67 heen.
Terwijl de VEV’ers al onder de douche stonden, gingen de nummer 8 en de keeper van sc Veenwouden de cornervlaggen ophalen en de netten van de doelen inklappen… En dat is een stuk leuker met 3 punten op zak !
